معرفی شخصیت علامه میر جهانی
آیت الله سید محمد حسن طباطبائی معروف به علامه میرجهانی فرزند میر سید علی مقیمی مشهور به آخوند ملا علی که از اهل علم و ائمه جماعت و مرجع امور شرعیه آن منطقه بوده و سلسله نسب ایشان با سی و چهار واسطه به امام حسن مجتبی (ع) می رسد، در شهر محمدآباد جرقویه واقع در بخش جرقویه سفلی که از توابع اصفهان است در روز دوشنبه ۲۲ ماه ذی القعده سال ۱۳۱۹ هجری قمری مصادف با ۱۲۷۷ هجری شمسی در خانوادهای که مهد علم و فضیلت بود دیده به جهان گشود.مرحوم علامه میرجهانی پس از سالها تلاش و کوشش و نشر و ترویج معارف اسلامی و احیای آن پس از به یادگار گذاشتن آثار متعدد در موضوعات مختلف، در روز چهارشنبه بیست و پنج آذر ماه سال ۱۳۷۱ هجری شمسی برابر با ۲۱ جمادی الثانی سال ۱۴۱۳ هجری قمری در اصفهان به دیار باقی شتافت و در مسجد جامع اصفهان در جوار مقبره عالم جلیل القدر علامه مجلسی به خاک سپرده شد و مزارش زیارتگاه عاشقان میباشد.
سیادت علامه میر جهانی
سیادت از فیوضات عظیم ربوبیت است که هم فضل به شمار میآید و هم برای شخص منتسب فخر جاودانی محسوب میگردد. هر کسی انتسابش موجب و منشا اثراتی برای او بوده و در تحول روحی و معنوی از این انتساب بی بهره نمیباشد. اوج عظمت و زیبایی انتساب، انتساب به خاندان رسالت صلوات الله علیهم اجمعین است که هم فضیلت داشته و هم احکام شرعی به همراه دارد. لذا شخص منتسب به خاندان نبوت اظهار سیادت بر او لازم و اخفا و یا کتمان آن در صورت نیاز زمان و حفظ آبرو بحثی دیگر دارد که در قالب مباحث تقیه در که موضوعات دینی به آن پرداخته میشود. در روایات اسلامی به انتساب ولادتی و ولایتی اشاره شده است که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم در این باب فرمودند: (كُلُّ سَبَبٍ وَ نَسَبٍ مُنْقَطِعٌ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ إِلاَّ سَبَبِي وَ نَسَبِي.)
یعنی (هر سبب و نسبی در روز قیامت منقطع است الا سبب و نسب من.) و باز در مورد این دو انتساب پیامبر اکرم (ص) به حضرت علی (ع) فرمودند: (یا علی وَالَّذی بِالْحَقِّ لایَدخُلُ الجَنّةَ إِلاَّ مَن اَخَذَ مِنْکَ به سبب أو نسب). یعنی (یا علی قسم به آنکه مرا به حق مبعوث کرده است. داخل بهشت نمیشود مگر آنکه سبب ولادتی یا ولایتی به تو داشته باشد.) با توجه به این مطلب که در برهههایی از زمان برخی از سادات، سیادت خود را مخفی مینمودند. سادات میر جهانی نیز سیادت خود را در حدود ۲۰۰ سال مخفی داشتند. اما جریان مخفی بودن سیادت مرحوم عالمه به زمان حمله افغانها بر میکگردد که ایشان در کتاب سبیکه البیضا به شرح مفصل آن پرداختهاند و در برخی موارد نیز شخص ایشان در این باب برای نزدیکان و معاشران و دوستان فرمودهاند.