الکافي- احمد بن ادريس عن الحسين
بن عبداللّه عن محمد بن عيسي و محمد بن عبدالله عن علي بن حديد عن مرازم عن ابي عبداللّه عليهالسّلام- قال قال اللّه تبارک و تعالي يا محمّد انّي خلقتک و عليّا نورا يعني روحا بلا بدن قبل ان اخلق سمواتي و ارضي و عرشي و بحري فلم تزل
تهللني و تمجدّني ثم جمعت روحيکما فجعلتهما واحدة فکانت تمجدّني و تقدّسني و تهللّني ثم قسمتها ثنتين و قسمت الثنتين ثنتين فصارت اربعة محمّد واحد و عليّ واحد و الحسن والحسين ثنتان ثم خلق اللّه فاطمة من نور ابتدءها روحا بلا بدن ثم مسحنا بيمينه فافضي (فاضاء) نوره فينا.
فرمود امام صادق عليهالسلام: فرمود خداي تبارک و تعالي اي محمد من آفريدم تو را از نوري يعني روحي بدون اين‌که بدني داشته باشد پيش از اين‌که بيافرينم آسمانها و زمين خود را و عرش و درياي خود را پس در آن حال هميشه لا اله الا الله ميگفتي و مرا تمجيد ميکردي پس روح هر دو شما را با هم جمع کردم و يکي قرار دادم و مرا تمجيد و تقديس ميکردي و تهليل ميگفتي پس آن روح را دو قسمت کردم و آن دو قسمت هر کدام را نيز دو قسمت کردم چهار قسمت شدند يکي از آن چهار را محمّد و يکي را علي و دو قسمت ديگر حسن و حسين گرديدند- پس خلق فرمود خدا فاطمه را از نوري که آن را روح بدون بدن ابتداء بخلق آن کرد پس آن را به دست رحمت خود مسح فرمود و او را به ما متصل کرد يا در ما جاي داد.