ای ماه شبان تار زینب گردیده خزان بهار زینب بر نیزه سر تو من به دنبال بنگر دل داغدار زینب
رفتی و ز ما نظر بریدی ای مایه اعتبار زینب دنبال سرت شتر سواری کرده است زمانه کار زینب
گردیده فغان و آه و زاری هر شهر و دیار یار زینب در کوفه و شام غم برندم ای وای به روزگار زینب
شد قسمت من یتیم داری رفته است ز دل قرار زینب با ناله کودکان چه سازم ای مونس و غمگسار زینب
زنجیر و غل و علیل و تب‌دار دین دیده اشکبار زینب زین ماتم جانگداز حیران کن گریه به حال زار زینب
به فدای جسم و جانت دل بی قرار زینب شده تیره روزگارم مه شام تار زینب
تن بی سر تو افتاده در آفتاب سوزان چه کند چه چاره سازد دل داغدار زی
به کجا برم شکایت ز کدام غم بنالم شب و روز ریزش اشک شده است کار زینب
من و ناله‌های جانسوز و غم یتیم داری نظری نما برادر به دل فکار زینب
دل بینوای حیران شده خون در این مصیبت که فلک چه خون دل ریخت به کام زار زینب
