بدان که سمات به معني علامت (نشان‌ها) است و گفته شده که وجه تسميه اين دعاي شريف به اين نام اين است که علامات و نشان‌هاي استجابت در اين دعا بسيار است. و ديگر آن‌که مشتمل است بر نام‌هاي بزرگ خدا و نشان‌هاي مؤثره و اسرار عجيبه که در عبارت و لفظ نگنجد. و نام ديگر اين دعا شبور است به فتح شين و تشديد باء و بر وزن تنور که آن مخفف شيپور است و آن ساز و يا آلتي است که براي آگهي مي‌زنند، يعني بوق و مناسب است با شاخ گوسفندي که آن را سوراخ کرده باشند که از آن تعبير به شاخ نفير هم شده و بعضي از دور گردها هم دارند و چون بني اسرائيل اين دعا را به وحي خدا در شاخ گوسفند خواندهاند که سوراخ کرده بودند، بدين مناسبت به اين نام ناميده شده و گفته شده است که شبور ماخوذ از شبر است به فتح شين و با که به معني عطيه است يعني دعاي عطا و بخشش. و ممکن است که شبوت و شبک بوده است به لغت عبري که به معني سبت يعني شنبه باشد زيرا که ورود اين دعا براي ايشان در شب شنبه بوده و شين در عبري سين در عربي است و لغت عبري و عربي بسيار نزديک به همديگر است. و گفته شده است که نام اين دعا سميه است به معني اسم اعظم.
